Νοσήματα περιοδοντίου

Πάρης Μαραγκός

Χειρουργός Οδοντίατρος

Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Παναγιώτης Μαραγκός, DDS

Χειρουργός Οδοντίατρος

Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Comenius

 

Ηλιουπόλεως 4 - Νίκαια

Τηλ. 2104919276

Κιν. 6946446477

Κιν. 6985745068

Περιοδοντική νόσος (Ουλίτιδα – Περιοδοντίτιδα)

 

Η περιοδοντική νόσος αποτελεί την κυριότερη αιτία απώλειας των δοντιών. Στις ηλικίες άνω των τριάντα, ένας στους τρεις ανθρώπους πάσχει από κάποια μορφή της νόσου αυτής. Η εξέλιξή της είναι βραδεία και αρκετές φορές χωρίς ιδιαίτερα συμπτώματα και έτσι παραμένει αδιάγνωστη για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η κυριότερη αιτία της περιοδοντικής νόσου είναι η παρουσία μικροβιακής πλάκας πάνω στα δόντια. Η πλάκα σχηματίζεται με τη συσσώρευση υπολειμμάτων τροφής, συστατικών του σάλιου και μικροβίων του στόματος. Στην περίπτωση πλημμελούς στοματικής υγιεινής, η μικροβιακή πλάκα αυξάνεται και παράγει ουσίες βλαβερές για τους ιστούς που στηρίζουν το δόντι (ούλα, οστό). Τα άλατα του ισάλου στη συνέχεια ενασβεστιώνουν την πλάκα και σχηματίζεται η τρυγία (πέτρα), η οποία διευκολύνει την περαιτέρω εναπόθεση μικροβιακής πλάκας. Το αποτελεσματικό καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών απομακρύνει από τα δόντια τη μικροβιακά πλάκα και έτσι διατηρείται η στοματική υγεία.

 

Η απλούστερη μορφή της περιοδοντικής νόσου είναι η ουλίτιδα. Σε αυτήν, τα ούλα είναι ερυθρά και πρησμένα, ενώ αιμορραγούν εύκολα. Στο στάδιο αυτό δεν υπάρχει ακόμη καταστροφή των στηρικτικών ιστών του δοντιού, και ένας οδοντιατρικός καθαρισμός συνδυασμένος με καλή στοματική υγιεινή θεραπεύουν το πρόβλημα.

 

Σε περίπτωση που η ουλίτιδα δε θεραπευθεί, είναι δυνατό να εξελιχθεί στην περιοδοντίτιδα. Τα ούλα συνεχίζουν να είναι φλεγμονώδη, αλλά συγχρόνως καταστρέφεται το οστό που στηρίζει το δόντι. Η απώλεια του οστού οδηγεί στο σχηματισμό περιοδοντικών θυλάκων, που ευνοούν την κατακράτηση μικροβιακής πλάκας και το σχηματισμό πέτρας. Η καταστροφική διεργασία επιτείνεται καθώς οι θύλακοι γίνονται σταδιακά βαθύτεροι και ο αριθμός των μικροβίων και της πέτρας που περιέχουν αυξάνεται. Στο προχωρημένο στάδιο της περιοδοντίτιδας έχει χαθεί το μεγαλύτερο μέρος του οστού που στηρίζει το δόντι. Το δόντι εμφανίζει αυξημένη κινητικότητα και τελικά πρέπει να αφαιρεθεί.

 

Η παρουσία φλεγμονής στα ούλα έχει γενικότερες επιπτώσεις στον οργανισμό. Τα μικρόβια που συσσωρεύονται στους περιοδοντικούς θυλάκους βρίσκουν εύκολη πρόσβαση μέσω των ούλων και μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε άλλα όργανα του σώματος. Τελευταίες έρευνες έχουν συνδέσει την περιοδοντική νόσο με αυξημένη συχνότητα καρδιακών και αναπνευστικών προβλημάτων όπως και αυξημένη συχνότητα πρόωρων τοκετών.

Η περιοδοντική θεραπεία μπορεί να σταματήσει την καταστροφική πορεία της νόσου και να επαναφέρει το στόμα σε μία κατάσταση υγείας, αποφεύγοντας εξαγωγές δοντιών και τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτές.

 

Πώς προλαμβάνεται η περιοδοντική νόσος

Η καλύτερη προληπτική μέθοδος είναι το αποτελεσματικό καθημερινό βούρτσισμα και η χρήση του οδοντικού νήματος. Όμως, ορισμένα σημεία του στόματος είναι δυσπρόσιτα και αναπόφευκτα συσσωρεύεται εκεί η μικροβιακή πλάκα. Η ενασβεστίωση της πλάκας που δεν απομακρύνεται με την οδοντόβουρτσα οδηγεί στο σχηματισμό της πέτρας, η οποία πλέον μπορεί να αφαιρεθεί μόνο από τον οδοντίατρο. Για το λόγο αυτό, στην πρόληψη της περιοδοντικής νόσου πρέπει να περιλαμβάνονται τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο για εξέταση και αποτρύγωση (καθαρισμό) των δοντιών. Η συχνότητα των επισκέψεων ποικίλλει για κάθε περίπτωση, αλλά είναι καλό να γίνονται τουλάχιστο δύο φορές το χρόνο. Επίσης είναι σημαντικό να ελεγχθούν και πιθανοί επιβαρυντικοί παράγοντες της περιοδοντικής νόσου, όπως το κάπνισμα και ο ανεξέλεγκτος σακχαρώδης διαβήτης.

Cookie Policy

This site uses cookies to store information on your computer.

Do you accept?